2024 Putten

Van 7 tot 12 juli 2024 waren we samen met de Havelihorde in Putten, waar we allemaal spannende avonturen beleefden.

Het wordt een spannende week, die eigenlijk al op 8 juni begon:
Op 8 juni hebben we kennisgemaakt met Folckert, een wat oude maar zeer vriendelijke man die bezig was met een ritueel naast ons scoutinggebouw Trappershof. Op de grote boomstronk vol gegroeid met paddenstoelen was hij druk in de weer met een waxinelichtje, een beker vol groen slijm en een zilveren ring met een blauwe steen erin. Toen we vroegen aan Folckert wat hij aan het doen was, gaf hij aan onze hulp nodig te hebben.
De wat verdrietige man was een tijdje terug zijn vrouw verloren aan een groep orks die haar hebben meegenomen in het bos. ‘Wie weet wat er wel niet met haar is gebeurd’, vertelde hij, ‘waarschijnlijk hebben ze haar opgegeten’. De ring waar hij druk mee bezig leek te zijn, was het enige wat hij nog van haar had. Maar naast de ring liet hij ons ook een groot boek zien.
In dit boek stond een spreuk en een uitleg met materialen die nodig waren om iemand terug te brengen die er niet meer is. Een soort toverspreuk waarbij je uit een persoonlijk voorwerp van iemand de persoon zelf weer terug zou kunnen halen.

Hoe dit afloopt? Je leest het vanaf 7 juli in ons verslag!

7 juli 2024: spannend!
Vandaag is het zomerkamp begonnen van de Wolven- en de Havelihorde in Putten! Het prachtige gebouw van scoutinggroep Kon-Tiki is een gigantische herberg gelegen in een koninkrijk vol orken, goblins, kabouters, zeemeerminnen en elven, genaamd Midden-Aarde. Ondertussen gaat er een mysterieuze vervloekte ring rond bij de leiding, die je kwaardaardig maakt. Dit is de ring geweest van de elf Charlot, die ooit is meegenomen door een groep orken. Haar droevige man Folckert heeft enkel nog deze ring van haar over, en met een mislukt ritueel om Charlot terug te toveren is er een vloek over de ring uitgeroepen. Het is aan de kinderen om erachter te komen wie van de leiding deze ring bij zich draagt, en deze ring te vernietigen. En zou het ritueel misschien gelukt zijn omdat Charlot gewoon nog leeft? De kracht van de ring heeft geen effect op het nog pure hart van kinderen, daarom zijn zij onze laatste hoop. Zal het ze lukken de opdracht om de ring te vernietigen te voltooien voordat de kracht van de ring het koninkrijk verder in gevaar brengt?

De eerste zoektocht
Volckert vertelde ons vandaag dat we dobbelstenen konden vinden in Bambilië! Dit is het land van de kabouters! Om hier te komen gingen we door de reis poort en daar kwamen we kabouter Katrien tegen! Zij vertelde ons dat we de dobbelstenen konden vinden door een speurtocht! Haar kabouter vriendjes wezen ons de weg en we vonden de dobbelstenen. Deze dobbelstenen kunnen we het hele kamp gebruiken om allerlei beslissingen te maken, zoals dat gaat in Midden-Aarde. Na het avondeten en vrije tijd, wilde Katrien dat wij haar nog hielpen om stippen te verzamelen voor op de paddenstoelen van haar kaboutervriendjes.
Deze stippen konden we verzamelen door allerlei klusjes te doen voor de kabouters, maar opgelet dat de reuzen je niet aftikken!
Gelukkig waren er nog genoeg stippen verzameld om op de paddenstoelen te plakken! Katrien was dankbaar voor onze hulp en we reisden weer terug naar Wolven-Den om daar lekker in ons eigen bed te slapen.

8 juli: ruilen in de stad, Marieke bevrijden en een ijsje toe
Vandaag stond er iets heel leuks op de planning: we gingen naar de stad! Na een prachtige fietstocht door het Puttense bos hebben we het centrum van Ermelo onveilig gemaakt (Ermelo kent meer leuke winkeltjes dan Putten). We hebben hier een ruilspel gedaan, waarbij elk nest een tuinkabouter meekreeg met als doel deze steeds verder te ruilen voor een waardevoller product. Nest geel, met Gijs B, Jippe, Gijs R, Matz, Kiran, Sander en Bjarne, heeft het hier voor elkaar gekregen met een pakreiniger van wel 120 euro terug te komen (waarvoor ze met een goudkleurig horloge van wel 80 euro bij de leiding terug kwamen)! Uiteraard mochten ze deze aanwinsten onderling verdelen. Daarna mochten ze vrij shoppen, en daar hun zakgeld besteden. Een van de meiden is zelfs zo lief geweest lollies voor haar familie te kopen! (wie dit is houden verklappen we natuurlijk niet).

Eenmaal bij het gebouw terug besloten we om naar de Goblin Vallei te gaan waar een oude goblin zou wonen die meer weet over hoe de ring vernietigd moet worden. We kwamen eerst een goblin tegen die ons vertelde de weg te weten naar de oude goblin waar we naar op zoek waren, maar onderweg ontvoerde dit angstaanjagende mannetje Marieke, die we vervolge terug moesten verdienen met losgeld.
Dit deden we door te investeren in een mijn of een gokje te wagen in de bar.
Gelukkig kwam het goed, we hebben haar bevrijd!
Na een heerlijke soep – gekookt door Fred en Willy, de ouders van Arno – kregen we nog een lekker ijsje, dat we buiten op aten. Bedankt Fred en Willy, dat jullie dit ook dit jaar weer wilden doen!
Na het corvee hadden we nog een uitdagend avondprogramma. Een spelshow, waar de oude goblin plots langs kwam om te komen kijken. Het bleek precies te zijn wat de soms wat gemene oude goblin wel leuk vindt, een grappige show vol ‘vernederingen’, waarbij de kinderen er bijvoorbeeld een kliederboel van maakten tijdens een wedstrijdje yoghurt-eten-terwijl-je-teamgenoot-de-lepel-naar-je-mond-brengt. Hij wilde ons hierna zelfs vertellen hoe de ring vernietigd moet worden. Alleen zullen we nog wel wat andere wezens moeten bezoeken voordat we alle benodigdheden bij elkaar hebben.
De kinderen kwamen erachter dat de oude goblin niet tegen complimentjes kan, en moesten enorm lachen toen ze de oude goblin konden plagen met al deze positiviteit. Hij vertrok weer het bos in, en we zijn hierna lekker naar bed gegaan.

woensdagmorgen 10 juli; tussendoorberichtje over het onweer:
Vraag: “Hebben jullie het onweer overleefd?
Antwoord: “Jazeker! We waren lekker film aan het kijken toen er onweer was dus geen last van gehad en de kinderen hebben het niet gehoord of gezien!”

9 juli: een jarige, een zeemeermin en moe worden in het zwembad
De dag begon al goed toen de leiding al zingend de slaapzaal van de kinderen binnenkwam om de jarige Merel de verrassen. Na het ontbijt zijn we toen naar het rijk van de zeemeerminnen afgereisd genaamd “Aqua Nora”, waar we gezang hoorde in de verte. Toen we het geluid volgden vond Kiran een fles met briefpost van zeemeermin Isla. Isla had een vraag aan de kinderen om haar te helpen het land op te kunnen. Ze wilde graag een magische snorkel, sneakers, en een springtouw om haar benen te ontvinnen. De kinderen hebben deze voorwerpen verdiend in een groot handelsspel. We moesten deze spullen aan de zeemeermin overhandigen in zwembad Bosbad.
We zijn toen naar dit gigantische zwempark gefietst met zijn allen, een park vol wildwaterbanen en zowel binnen- als buitenbaden. Het was heerlijk in Aqua Nora, wel 30 graden en de zon scheen! Op het grote grasveld naast het buitenbad vonden we zeemeermin Isla die tegen een boom op de grond zat. Ze had een prachtig glimmend beschubde staart en lang rood krullend haar. De kinderen hebben haar toen de spullen gegeven, waarna Eva en Simcha haar lief overeind hebben geholpen. Isla (Anne-Linde), heeft toen leren staan en ademhalen op het land en is de kinderen hiervoor eeuwig dankbaar. Als beloning heeft ze hen daarom zeemeerminnenspul gegeven. Dit spul is nodig bij het vernietigen van de ring.

We hebben hierna urenlang mogen vertoeven in dit heerlijke zwembad. Marrin bijvoorbeeld, heeft geen seconde de wildwaterbaan verlaten, en is er misschien wel 30x vanaf geweest in de tijd dat we er waren. En Gijs B. heeft grote klasse getoond door van de supersteile snelle glijbaan te gaan, na 1x was hij overtuigd, en is op eigen kracht meerdere keren door deze buis vol lampjes getorpedeerd.
De terugreis was hilarisch. Waar voorheen de rit werd afgelegd onder het genot van luid geklets en gezelligheid, was het op de terugweg muisstil. De kinderen waren uitgeteld van het spelen in het water. Wij leiding wisten dat het een heerlijk rustige avond zou gaan worden.
Bij het gebouw was het spannend, wel of niet buiten eten, er was namelijk een hevige storm voorspeld. We hebben de knoop doorgehakt om buiten te eten. Een goeie beslissing, want we hebben droog mogen genieten van tafelfriet! We hadden een enorme berg patat en snacks besteld, en ze mochten deze met de handen van tafel eten.
We hebben als toetje nog van de traktatie voor Merels verjaardag mogen genieten, en hierna hebben we de slaapzaal op het grote beamerscherm de Disneyfilm Atlantis gekeken. De kinderen zijn als een blok in slaap gevallen.

10 juli:naar Elvia, minigolf en….wie had de ring?
Het is alweer woensdag, wat gaat zo’n kamp toch snel. Een van de benodigdheden voor het vernietigen van de ring is dat “beide geliefden” die bij de spreuk betrokken zijn geweest aanwezig moeten zijn. Dit hebben we van de oude goblin geleerd. Dit zou betekenen dat zowel Folckert als Charlot aanwezig moet zijn. Maar was Charlot niet opgegeten door de orken? Misschien was het ritueel om Charlot terug te brengen, dat uiteindelijk haar ring vervloekt heeft, wel mislukt omdat ze helemaal niet was opgegeten door die groep orken die haar had meegenomen. Misschien leeft ze gewoon nog!
Vastbereden om het orkenrijk te betreden wijst de leiding de kinderen erop dat orken gevaarlijke wezens kunnen zijn. Hierom zullen we eerst iets meer moeten leren over deze grote groene slijmerige mannetjes. De elven beheren alle kennis in Midden Aarde, en we besluiten dan ook naar Elvia te reizen, en treffen daar Ionatan aan (Kevin), een rebelse elf die er in gelooft dat de kennis van elven ook met andere wezens gedeeld mag worden. Niet alle elven geloven hierin, want elven zijn erg trotse wezens.
Na bogen gemaakt te hebben, en een pot levend ganzenbord en levend stratego onder begeleiding van de elf te hebben gespeeld, reizen we af naar Terra Nova. Een luxueus minigolf park in Putten. Het uitje was zelfs nog extra leuk omdat oud-leiding Max gezellig bij ons aansloot! De kinderen hebben hier zelfstandig in groepjes 18 holes afgelegd, en het was stralend weer. Leiding Bas heeft zoals altijd helaas toch de laagste scoren te pakken gehad (59), wat is hij toch fanatiek. Maar ook meerdere kinderen hebben hier en daar een hole-in-one geslagen.

Vervolgens hebben we op het gebouw mogen genieten van de heerlijke chili con carne van Bas. Sommige kinderen konden er geen genoeg van krijgen. Kiran had wel zes bakken op!! Er was dan ook genoeg. De nesten krijgen bij het avondeten ook de kans te “maaltijdzwijgen”. Een spel waarbij je een punt krijgt voor je nest als je de hele maaltijd stil kan zijn, maar uiteraard mag de leiding je een beetje plagen door dingen aan je te vragen. Leiding Martin besloot mee te doen met zijn nest, nest geel, met Bjarne, Gijs, Kiran, Jippe, Matz en Sander. En heeft uiteindelijk met veel gebaren en lach inhouden als enige deze uitdaging gehaald met z’n nest!
We hebben ook weer gestemd wie de kinderen dachten dat de ring had deze dag, en iedereen stemde op Mark. Echter was het Annebeth die de ring had!! De kinderen die af waren hebben ontzettend leuk meegespeeld en gebluft. Ook een groot compliment naar leiding Arno, die in zijn eentje de keuken helemaal spik en span heeft gemaakt toen de andere leiding in de weer was met de kinderen, zo lief!
Ook hebben we in de avond nog een groot smokkelspel gespeeld onder begeleiding van elf Ionatan. De rebelse elf vertelde ons dat we de bibliotheek leeg moesten roven bewaakt door de grootste elven van Elvia. Dit, om dus meer te leren over Midden Aarde, maar vooral de orken. Er was wel een probleempje, de informatie stond namelijk opgeschreven in elvenschrift, en dat moest nog vertaald worden. Druk smokkelend en vertalend zijn de kinderen aan de slag gegaan. Pepijn was al intelligentielevel 10 met zijn karakter, en daardoor konden de bewakers van de bibliotheek hem niet meer tikken. “Saai hoor” zei hij met een trots glimlach.

Zo kwam ook deze mooie dag ten einde. Klaar om op donderdag het orkenrijk te betreden en Charlot te zoeken. We hebben de kinderen verteld bij het ontbijt op het grote beamerscherm de samenvatting van Nederland – Engeland te kijken. (Wij leiding hoefden het alleen niet perse nog een keer te zien haha…)

11 juli: de ontknoping (en natuurlijk loopt alles goed af)
De laatste volle dag is alweer aangebroken en de vierdejaars werden zeer enthousiast wakker. Dit is namelijk de dag dat zowel zij, als de nieuwe leiding ontgroend worden, een gebruik dat al een aantal jaar geleden is geïntroduceerd door onze oudsten die toch ook wel heel graag mee wilden doen met deze traditie voor nieuwe leiding.
Maar voordat we hier aan toe waren reisden we eerst af naar het Rijk der Orken, waar we de opper-ork (Matthijs) hebben ontmoet. Deze zeer grote, en best wel intimiderend uitziende krijger daagde ons uit het orkenfort te betreden, maar hiervoor moesten de kinderen eerst langs het orkenleger (de andere leiding) zien te komen, en zo langzaam steeds verder de fortmuur weten te doorbreken. Niek heeft hier meerdere malen met een indrukwekkende sliding het fort weten te betreden zonder getikt te worden. Toen dit eenmaal geluk was grepen de kids de opper-ork en brachten hem vakkundig naar de grond waar hij toegaf van Charlot af te weten.
Hij nodigde de kinderen uit voor een ware orkenmaaltijd omdat hij onder de indruk was van hun dapperheid, waarbij de kinderen in groepjes heerlijke kaas-, chocolade-, en worstenbroodjes hebben bereid om net zo groot en sterk van te worden als de opper-ork. Deze heerlijke lunch stoomde tevens de vierdejaars klaar voor de zware dag die hen nog te wachten stond.

Na de lunch zijn de vierdejaars en nog te ontgroenen leiding Kevin op pad gestuurd naar de stad onder begeleiding van de opper-ork met een set opdrachten bedacht door de rest van de groep. Ondertussen hebben de andere kinderen een hindernisbaan uitgedacht met een quiz waarbij je een grote soeplepel vol vieze smurrie over je heen krijgt als je het fout hebt, een vies hapje voor ze om te eten, en een modderpoel om doorheen te rollen.
Eenmaal terug uit het centrum van Putten hebben de vierdejaars het beeldmateriaal laten zien ter bewijs van het voltooien van de opdrachten. Zo heeft Maurits een willekeurige voorbijganger ten huwelijk gevraagd op video (geniaal!). Hierna werden ze in hun zwembroek geblinddoekt naar buiten begeleid door de andere kinderen, om hier de verschillende onderdelen af te leggen. Deze hebben ze allemaal met uiterste dapperheid doorstaan, en de opper-ork was dan ook zeer trots op deze jongens. Echter, aan het eind van het parcours zat Charlot vastgebonden aan een boom. De opper-ork had beloofd haar alleen te bevrijden als de vierdejaars de test zouden volbrengen, maar toen ze dit hadden gedaan zei hij het niet te menen, en Charlot voor zichzelf te houden. Dit pikten de kinderen natuurlijk niet, en dus hebben ze toen de opper-ork verslagen en Charlot bevrijd.
Ondertussen hadden wij Folckert uitgenodigd om aan te sluiten bij het avondmaal, Couscous, gekookt door de zus van leiding Anne-Linde en haar collega. Folckert en Charlot konden hun geluk niet op toen ze herenigd werden tijdens deze verrukkelijke maaltijd! Met nog meer OPV-gasten aan tafel hebben we de avond afgesloten met een bonte-kampvuur-avond.
Dit avondprogramma begon met het vernietigen van de ring. De kinderen waren inmiddels namelijk hoog genoeg level om de rong veilig vast te kunnen houden, en konden hem van de leiding afnemen. Dit, in combinatie met de aanwezigheid van beide geliefden betrokken bij de vloek, Folckert en Charlot, stelde de kinderen in staat de ring op het vuur te gooien, en de vloek om te keren met het magische zeemeerminnenspul dat het vuur blauw kleurde. Midden-Aarde was gered!
De kinderen zowel als de leiding hebben voor deze speciale avond ook acts ingestudeerd. Denk aan quizen, parodieën, dansjes en toneelstukjes (maar vooral veel quizen van de kinderen). Zo hebben Zeger en Fabian vragen over het thema gesteld aan de andere kinderen, waarbij een fout antwoord bestraft werd met een klap van een kussen. En de leiding heeft een parodie gezongen op de melodie van Polonaise Hollandaise (zie onderaan dit verslag) waarbij we allen al zingend en dansend hebben genoten van grapjes over het kamp!

De sfeer heeft er goed ingezeten en de gasten hebben genoten. Er zijn nog de nodige bedankjes heen en weer gegaan, en daarna mochten alle kinderen, behalve de vierdejaars lekker naar bed. De vierdejaars (Sam, Jonas, Maurits, Bjarne, Julian, Ties, Robin, en Gijs) waren namelijk nog niet klaar, ze hebben nog een spannende dropping mogen lopen door het bos onder begeleiding van Kevin en Marijn die de juiste weg voor hunzelf hebben gehouden. Toch hebben ze knap zelf de weg teruggevonden en zijn beloond met een uurtje vertoeven in het leidinghok onder het genot van bittergarnituur.
Ook mochten ze de nacht doorbrengen in een tent die ze eerder op de dag zelf hebben opgezet. Ze hebben het hier heel stoer zelfs later weten te maken dan de leiding! Wat een mooie afsluiting van een geweldig kamp in Putten.

Dankjewel aan allen die bij deze geweldige week betrokken zijn geweest, en natuurlijk aan alle ouders en kinderen waarmee we zo hebben mogen genieten!

Tot slot, op veler verzoek: de tekst van het lied op de melodie van Polonaise Hollandaise

He jongens! de ouders hebben pauze
Want jullie zijn een aantal nachtjes weg
De slaapzak uit dan bouwen we een feestje
De remmen los, maar luister goed naar Wat. Ik. Zeg!

Kommm Martin, schiet eens uit je sloffen
En Marruk zet je beste beentje voor
Straks vliegen hier de spullen uit de tassen
Zo gaan we dan de hele week Dus. Door!

Wij zijn op kamp
Dus weg met alle ouders
Want nu is het tijd voor de tent verbouwen
Tent verbouwen
Van hier tot Ermelo

Bij het Orken Rijk linksaf!

Wij spelen door, de leiding niet vertrouwen
Want Bas die tikt Juline, van achter op de schouders
En laat de ring zien, oh Kevin let toch op

Kom Jippe, niet verklappen!

Nest geel die ruilt in de stad een stomer
En Kiran die gaat gillend van de plank
Luna’s ketting valt steeds van haar fiets af
De leiding gaat door, slaapt niet en brullen: Pompie pompie!!

Achter in de fietsrij gaat het langzaam
De kinderen zijn zichtbaar steeds meer moe
Ze gebaren naar de auto’s toeter naar ons
De mobilisten antwoorden: Toet. Toe!

Wij zijn op kamp
Dus weg met alle ouders
Want nu is het tijd voor de tent verbouwen
Tent verbouwen
Van hier tot Ermelo

Jongens, kan die deur ff dicht, want Brian ligt de snurken

Wij spelen door, de leiding niet vertrouwen
Want Bas die tikt Juline, van achter op de schouders
En laat de ring zien, oh Kevin let toch op

Jongens, nu menen we het echt, niet verklappen!

(30 sec kazoo solo)

De jongens staan te springen en te hossen
De meisjes praten de gehele dag
Marieke jodelt wie kan mij verlossen
Straks komt hier t plafond nog naar benee (oh jee)

Wij zijn op kamp
Dus weg met alle ouders
Want nu is het tijd voor de tent verbouwen
Tent verbouwen
Van hier tot Ermelo

Hé waar zijn ze nou??

Wij spelen door, de leiding niet vertrouwen
Want Bas die tikt Juline, van achter op de schouders
En laat de ring zien, oh Kevin let toch op

Ehh maar Charlotte leeft dus nog, hoe zit dat?

Wij zijn op kamp
Dus weg met alle ouders
Want nu is het tijd voor de tent verbouwen
Tent verbouwen
Van hier tot Ermelo

Oh leiding, breng eens wat snoep!

Wij spelen door, de leiding niet vertrouwen
Want Bas die tikt Juline, van achter op de schouders
En laat de ring zien, oh Kevin let toch op

Dat was m weer, tot volgend jaar!